อำเภอละแม จังหวัดชุมพร

             ละแมนั้นเดิมขึ้นกับอำเภอขันเงิน จังหวัดหลังสวน เป็นชุมชนขนาดเล็กในทะเล มี กุ้ง หอย ปลา ปู ชุกชุมมาก เมื่อ พ.ศ. 2435 จังหวัดหลังสวนยุบเป็น อำเภอขึ้นต่อจังหวัดชุมพร แต่อำเภอละแม ก็ยังขึ้นอยู่กับอำเภอหลังสวนและ ต้องติดต่อราชการที่อำเภอหลังสวนตามเดิม เนื่องจากประชากรตำบลละแม มีจำนวนมาก และตำบลขนาดใหญ่ การเดินทางไปติดต่อราชการที่หลังสวนไปสะดวก ต่อมาเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2514 กระทรวงมหาดไทยจึงได้ยกฐานะขึ้นเป็นกิ่งอำเภอละแม ต่อมาเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2520 ได้มีประกาศในราชกิจจานุเบกษา ยกฐานะเป็นอำเภอละแม

              คำว่า “ละแม” นั้นถ้าได้ฟังนั้นอาจจะคิดว่าเป็นชุมชนของคนมุสลิม แต่ในความเป็นจริงแต่อดีตที่ผ่านมาไม่เคยพบว่าที่นี่มีคนมุสลิมอาศัยอยู่เลย และจากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่คำว่า “ละแม” อาจจะเป็นการเรียกเพี้ยนมาจากคำ ว่า “ลาแม่”หรืออีกคำบอกเล่าหนึ่งคือ คำว่า “ละแม” สันนิษฐานว่า เกิดจากสภาพ ภูมิศาสตร์ท้องถิ่นริมอ่าวไทย ตั้งแต่จังหวัดตราดเรื่อยมาจนปักษ์ใต้ตอนล่าง มีคำเขมรโบราณใช้กันอยู่มากเรียกเครื่องมือ สัตว์ ต้นไม้ เกาะ ภูเขา มีภูเขาลูกหนึ่งตั้งอยู่ด้านตะวันออกของสถานีรถไฟละแม มีรูปร่างคล้ายหนูหมอบอยู่ เมื่อมองจากสถานีรถไฟ หรือมองจากชายทะเลก็มีลักษณะเหมือนหมูหมอบอยู่ ตามพจนานุกรมเขมร คำว่า แลมห์ แปลว่า หนู ผี เป็นคำเขมรโบราณ จึงเป็นไปได้ว่ามีคนไทยที่ย้ายลงมาจากทางเหนือและคนท้องถิ่นแถบนี้เป็นคนขอม พูดภาษาขอมหรือเขมร เรียกชื่อตามรูปภูเขาที่เห็นต่อมาเพี้ยนเสียงเป็นละแม