งานจิตรกรรมเป็นงานช่างเขียนศิลปะที่มีคุณค่ายิ่งอย่างหนึ่งของไทยมาแต่โบราณจิตรกรรมไทยในอดีตโดยมากนิยมเขียนไว้ตามผนังพระอุโบสถ วิหาร หอธรรม ศาลาการเปรียญ สมุดข่อย และสมุดภาพไตรภูมิ เรียกกันว่า จิตรกรรมฝาผนัง ส่วนใหญ่แล้วจิตรกรรมจะลักษณะภาพเป็นแบบ Brid eyes viwe เน้นการมองจากมุมสูง ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธประวัติหรือวัฒนธรรมประเพณีของท้องถิ่นเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการสั่งสอนแนะนำให้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา
จังหวัดเพชรบุรีมีกิจกรรมฝาผนังที่มีชื่อเสียงกล่าวกันว่าเป็นกิจกรรมฝาผนังสมัยอยุธยาตอนปลายและรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่มีความงดงามมากเช่นวัดเกาะและวัดใหญ่สุวรรณาราม ส่วนที่ลบเลือนไปแล้วมีให้เห็นอยู่บ้างจะอยู่ที่วัดสระบัวซึ่งเป็นภาพเขียนฝีมือของช่างสมัยกรุงศรีอยุธยา ในสมัยรัตนโกสินทร์มีปรากฏอยู่ที่วัดมหาสมณารามราชวรวิหาร เป็นฝีมือขรัวอินโข่ง ส่วนวัดมหาธาตุวรวิหารเป็นฝีมือของนายพิณ อินฟ้าแสง นายเลิศ พ่วงพระเดช นายหวน ตาลวันนา เป็นต้น

จิตรกรรมฝาผนังลายเทพชุมนุมของวัดใหญ่สุวรรณารามที่มีความสมบูรณ์ในระดับหนึ่ง แต่มีส่วนที่เลือนหายไปตามกาลเวลา ของการลอกออกของสีและการผุพังของผนัง
ไปด้วยกัน. (2563). วัดใหญ่สุวรรณาราม เพชรบุรี. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2566, จาก
https://shorturl.asia/oZSr0